Wilde Zwijnen.
Ik ben nooit een makkelijke eter geweest. Bevat een
gerecht champignons, vis, olijven, kappertjes, geitenkaas of ei, dan is de kans
groot dat ik bepaalde producten in servetten, asbakken of plantenpotjes laat
verdwijnen. En het is niet eens zozeer dat ik een verwende eter ben, nee, ik
haat die dingen gewoon echt. Zo hebben champignons de structuur van een
onvolgroeide piemel en een vrij nietszeggende smaak. Het is simpel, ik heb het
niet op laffe smaken en ik heb het niet op overheersende smaken. Kappertjes en
olijven zijn overheersend, net iets te aanwezig; een oude Surinaamse vrouw die in
het openbaar vervoer telefoneert met de klantenservice van Vroom &
Dreesmann. Vis is een heel ander verhaal, ik vind vissen gewoon onhygiënisch.
Ik plas al tweeëndertig jaar in de zee en ik ben vast niet de enige, vis is
gewoon een wc-blokje met schubben.
Maar sinds ik deel uitmaak van het Patronaat, eet ik
dingen op die ik normaliter in servetten uit zou spugen. Zo at ik afgelopen
woensdag, in het kaarsverlichte Wilde Zwijnen, een oester. Mijn eerste oester
ooit. Een oester ziet er simpelweg niet sexy uit, het is een miskraam in een
schelp, maar ik moest het een keertje proberen. Voor Arie, want niets is pijnlijker
dan de hevig teleurgestelde blik van de heer Boomsma. Als hij zo kijkt, is het
alsof je de mensheid opzettelijk in het gezicht heb getuft en dat wil niemand.
Mijn eerste oester ooit was tevens ook mijn laatste oester ooit, want het
voelde alsof ik op het inlegkruisje van een zeemeermin aan het kauwen was.
Voor de rest was restaurant Wilde Zwijnen een parel.
Van de smeuïge kabeljauwkroket tot het worstje van de Veluwe en van de verse
walnoten in het toetje tot de Ratavia(een drankje). De sfeer in het restaurant is ongecompliceerd
Bourgondisch, maar dankzij de open keuken zie je dat het keukenpersoneel, en
dan vooral de chef , met chirurgische precisie en een ontembare liefde de
borden opmaakt. Het is je reinste voorspel. Een striptease voor de ongeduldige
smaakpapillen.
De uitspraak van de avond? Henk Spaan zat een paar
tafeltjes naast ons te eten. Dus toen stak iemand een pepervaatje in de lucht
en zei ‘Is dit onze peper of Henk Spaan ze peper?’ Weergaloos. Je had er bij
moeten zijn.
Tot de volgende keer vrienden, misschien eet ik dan
wel een kappertje.
JW
Losse eindjes
Een goede avond roept de
volgende dag vragen op. Losse eindjes, zo je wilt. Was het echt zo gezellig als
ik gisteren dacht? Heb ik niet teveel gedronken? Hoe ben ik thuis gekomen?
Of... in het geval van Lo Andela; is dit wel mijn slaapkamer?
Dit zijn de vragen na het
diner bij de Wilde Zwijnen.
1. Zeer bekwaam personeel
bij de Wilde Zwijnen. Maar we zijn er toch van overtuigd dat onze serveerster
steeds een andere naam opgaf als wij haar vroegen hoe ze ook weer heette. Nadine,
Nadie, Nadja, Nikki... Mary-Lou... wat was het nou?
2. Zaten er nu echt twee
mannen in het restaurant met dat karakteristieke 'suikerspin na
elektroshock-haar' van Henk Spaan (terwijl maar een van hen Henk Spaan was)?
3. Dat Hans Lebbis, die een
paar tafels verder op zat, 'Ruben Cohen' zei tegen Horace weten we zeker. Maar
fluisterde hij daarna nu echt dat de gulle lach terug moet in het
anti-semitisme?
4. Wat was dat
tussengerecht ook alweer?
5. Is het niet opmerkelijk
dat James Worthy, een schrijver die meer dan gemiddeld over orale seks
schrijft, niet van oesters houdt?
6. Is het niet opmerkelijk
dat het toetje dat de mensen naast ons aten sterk overeen kwam met het haar van
Henk Spaan?
7. Wil iemand ons eraan
herinneren Bram een volgende keer niet tegenover een open keuken te zetten?
Respect voor die autistische concentratie op de verrichtingen van de chef, maar
het lijkt ons toch gezelliger als je volgende keer weer gewoon meepraat of
anderszins interesse toont in je vrienden, Bram.
8. Welke conclusie
moet je trekken als je voor de Jagermeistershots ( genuttigd in een ander
etablissement ) van plan bent voor middernacht thuis te zijn, en erna
constateert dat het plotseling half zeven is (op een doordeweekse avond)?
9. Lo... hoe ziet de slaapkamer van Henk Spaan
er eigenlijk uit?
V o o r
- gefrituurde kibbeling van zeewolf met ravigotesaus en bloemkoolzoetzuur
- pastrami van reebok met piccalilly, rucola en croutons
V o o r / T u s s e n
- WILDE ZWIJNEN worstje van de Veluwe met linzen, bleekselderij, kropsla en lichte dragonbouillon
- tuinbonenravioli met verse tuinbonen en citroenboter
H o o f d
- gebakken scholfilet met bloemkool, zeekraal, krielaardappel en langoustinesaus
- vis uit Urk
- gebraden maïspiepkuikenfilet en pootje gevuld met morilles, wit worstje, doperwtenpuree, lamsoren en prei
- gebraden kalfsribeye met kalfswortstje boterbonen, lamsoren, rode ui en roze Emma aardappel
H o u t s k o o l g r i l l
N a
- blauwe bessencake met karnemelksorbet en blauwe bessencoulis
- hangop met merinque aardbeien en aardbeiencoulis
- chocolademousse met perziksorbet en wafeltje
Wilde Zwijnen : www.wildezwijnen.com