Restaurant As















Sinds afgelopen woensdag maak ik deel uit van een maandelijks eetclubje, maar omdat het woord eetclubje nogal Gooise matrasserig klinkt, heb ik het liever over een spijsunie of tafelbroederschap. Want we leven in drukke en hectische tijden, soms zijn de dagen zo volgepakt dat we de belangrijkste zaken vergeten. Zo ook vriendschap. Hoe gejaagd we ook leven, voor goede vrienden en dito eten is de agenda nimmer te vol. Vandaar dat we deze gezelligheidsvereniging zijn begonnen. Vijf vrienden, vijf vorken en vijf wijnglazen die ervoor zullen zorgen dat ons vijftal spoedig over tien tongen beschikt. We proosten op vriendschap, vlees en vis en vrouwelijk schoon. Eindeloos fraai.

Vrouwen hebben altijd al eetclubjes gehad, avonden waarop ze vrijuit en hevig beneveld over hun relaties, werk gerelateerde problemen en het veelvuldig vreemdgaan in dromenland hebben. Mannen doen dit natuurlijk anders. Onze eerste avond, de ontmaagding, stond bol van misplaatste machismo, laag-bij-de-grondse grappen en luidruchtige gesprekken over de sublieme Franse cinema, zodat de dienstdoende serveerster wist dat er wel degelijk volwassen mannen aan haar tafeltje zaten. De gespreksonderwerpen die bij ons de revue passeerden waren:
-De styling van Andy Garcia in The Godfather III.
-De opzienbarende wijnflessenfetisj van meneer Boomsma. Toen hij het etiket van een bewuste fles witte wijn zag, zag je in zijn kalverachtige ogen dat hij haar, de fles, morgenochtend uit de handen van de glasbak zou gaan redden.
-De billen van de serveerster.
-De borsten van de serveerster.
-Wie van het vijftal het meeste recht had op wakker worden naast deze bijkans perfect geheuvelde aide-de-cuisine.

Onze culinaire ontmaagding vond plaats in Restaurant As, een goed verstopte parel in een groen stukje Amsterdam waar bankiers en andersoortig maatpakschorem normaliter hun goddelijke gang gaan. Vooral de voorgerechten, eendenham met verse jonge vijgen en hazelnoot en de minstens net zo voortreffelijke makreel, veroorzaakten een wilde orgie van smaken in onze monden. Ook lieten de jonge vijgen ons meer dan eens lachen. De seksuele beelden die je voor je ziet als je ‘jonge vijgen’ zegt, werden ons af en toe eventjes te veel. En bij jou zijn is dan alles wat ik wil. En de toetjes, mijn hemel, de toetjes, eetclublid Lo zei het misschien wel het allermooist: ‘Deze toetjes zijn zo lekker, ik zou er mijn piemel in willen stoppen.’ Deze zin was het perfecte einde van een avond vol hoogdravend voedsel en mannelijke onnozelheid, maar meer nog was het een uiting van tevredenheid en berusting.

Het zit wel goed met dit clubje. Mensen die graag gebruik maken van clichés zeggen soms dat de liefde van een man door de maag gaat, nou, de vriendschappelijke liefde van een man voor een andere man gaat ook door de maag. À bientôt nippende vrienden, tot in oktober.


JW


















Losse eindjes

Een goede avond roept de volgende dag vragen op. Losse eindjes, zo je wilt. Was het echt zo gezellig als ik gisteren dacht? Heb ik niet teveel gedronken? Hoe ben ik thuis gekomen? Of... in het geval van Lo Andela; is dit wel mijn slaapkamer?

Dit zijn de vragen na het diner van 5 september, in restaurant As:

1. James Worthy droeg een uiltrui, zoals we die sinds 1982 niet meer gezien hebben. Waar koop je zoiets in 2012?

2. Gevat, je restaurant As noemen wanneer je bij de Zuid-As ligt, maar is het wel verstandig als je gevestigd bent in een oud crematorium?
3. We kwamen naar As voor Benny Blisto, de culinaire grootmaarschalk die er normaal gesproken in de keuken staat. Hij kookte die dag op een festival. Een festival! Dat maakt argwanend over zijn naam, Benny Blisto. Heet hij echt zo?
4. Was het ongepast de, overigens beeldschone en bijzonder bekwame, serveerster na haar betoog over een recent overleden wijnboer te vragen of de man in As gecremeerd was?
5. Hebben we echt een deel van de avond besteed aan een discussie over de styling van Andy Garcia in Godfather III, of waren het de paddestoelen?
6. Aten we paddestoelen?
7. Gerookte makreel eten in een voormalig crematorium. Kan dat ooit zonder morbide associatie?
8. Wat moet het personeel van As gedacht hebben toen Bram, aan het einde van de avond, een fles Jagermeister uit z'n binnenzak haalde, en vijf shotglazen uit z'n.... Bram, waar haalde jij die shotglazen eigenlijk vandaan?
9. Zouden andere gasten in het restaurant nou ook hebben moeten giechelen toen de serveerster over jonge vijgjes vertelde?
10. Hoe ben ik eigenlijk thuis gekomen?






V o o r
Légumes à la grecque, Caponata, olijf, radijs en salami & Huisgemaakte eendenham met verse vijgen, hazelnoot en sherry vinaigrette & Escabeche van makreel met rozijnen, saffraan en pijnboompitten

Tussen
Ravioli van krab met strandkrabben consommé en venkelsalade

Hoofd

Kabeljauw met drie soorten biet, bloemkoolpuree en ansjovisboter of
Lamsschouder met coco de paimpol boontjes, kool, cantharellen en salsa verde

Kaas

Rauwmelkse kazen van Aberham Kef

Dessert

Chocoladetaart met bramen-roomijs of
Lemon curd met merengue


Restaurant As : www.restaurantas.nl